Dziś coraz to więcej mówi się o wpływie publikatorów na opinię powszechną i postanowienia podejmowane przez śmietanki polityczne. Nikt nie wątpi dziś w to, że media są czwartą władzą oraz jeśli działałyby w jakiejś ekscentrycznej zmowie handlowej, mogłyby wszystkim sprzedać tę samą mylną wizję realności. Aktualnie jednak we wszelkich krajach liberalnych mediach grają wyłącznie pod siebie, pod osobisty efekt pieniężny oraz zadowolenie udziałowców znacznych marek telewizyjnych lub prasowych jest ważniejsze aniżeli dobre dziennikarstwo czy spełnianie swoich dziennikarskich zadań informowania opinii publicznej. Środki masowego przekazu są użytkowane coraz to częściej przez polityków, którzy bezbłędnie zdają sobie sprawę z tego w jaki sposób wykorzystać program telewizyjny do polepszenia swojego wizerunku lub uskutecznienia ataku na kampanię rywala do ogromnego stanowiska urzędowego. Ludzie z kolei coraz entuzjastyczniej obserwują telewizję w konwencji jednej dużej awantury oraz show, gdzie politycy nie muszą pod żadnym pozorem merytorycznie oraz na temat tłumaczyć własnych czynów.